Alessandria: piazza Garibaldi piena per il Carnevale
Protagonisti trenta tra carri e gruppi. Applausi e risate per la tradizionale businà di Gianni Pasino
ALESSANDRIA – Neppure un po’ di pioggia – ampiamente prevista – ha fermato il Carnevale alessandrino. Questo pomeriggio, una piazza Garibaldi piena di gente e di bimbi (ma non solo) in maschera ha salutato i trenta tra carri e gruppi allegorici che hanno sfilato per le vie della città.
Un premio all’impegno degli organizzatori, di Stefano Venneri, del Comune di Alessandria e del vicesindaco Giovanni Barosini da settimane al lavoro per la manifestazione. Che ha confermato come, ancora una volta, l’unione faccia veramente la forza. Sul palco anche gli assessori Roberta Cazzulo, Irene Molina e Antonella Perrone.
Il Carnevale e la businà
Gianni Pasino, come da tradizione, ha letto la sua Businà (qui la traduzione). Eccola.
A suma chi con la Businà, perchè
c’mè tūcc j’ani u dì ‘d Carvè
aurùma chintè se ch’j’è sucès
an sità da l’altr’ani a adès.
E j’è capità cuca roba bèla
o a suma drucà da la padèla
ant la brasa… che ‘l vo dì
che d’robi bèli ui n’è quasi pì?
L’era ‘na vaca da lacè
ma la Central du làcc a l’à duvì sarè,
e anche l’Amag, a voi nent dì,
ma la fa fadéa ònche a falì
e a l’è nent ca posu dè d’j’aiuti
producendo più rifiuti.
L’è che quòndi che l’andava bén
e per ogni vaca j’era ‘l fén
e con l’Azienda tanto ‘n voga
l’era titt ūn “goga-mi-goga”:
assunzioni… duma, ‘s capis
u j’è da piasè ticc j’amis
che, senza fè tònc sacrifisi,
j’an lugà an ogni jufisi…
ui n’era per ticc da vendi e prendi,
però adès ambsò paghè i stipendi!
Suma sémper chì a spiciè,
ma u Teater ancùra sarà a l’è
e ans’el Mercà us fa discusiòn
sensa truè ‘na solusiòn,
perché ogni asu che da chi el pasa
l’à pi cara jista o l’altra piasa
col risultato, j’ò ant la ment,
che da chi as bugia propi nent.
E la gent la cuntinua a parchegè
‘n piasa d’la Libertà, per fè i so afè,
andònda che ‘l custa c’mè da Cartier…,
ma ui n’è gnonca jen c’al vaga a pé.
Ónche perché l’ater parcheggio
me a digh cl’è ancùra peggio:
an via Parma strìcc e cit;
u smijava bel, a l’è amnì brit
e l’architet cu la prugetà
che ant la so vita l’à tònt stidià
u sarà nent propi ‘n beté,
ma um sméa d’acòrdi con i carusé
perché titti al machini che i von a lé…
contra la mūraja i vòn a trichè!
Ma se andè an machina i son dulùr
anlùra a l’è mej ca peiu in tratùr;
u j’è cui di cuntadén che i fòn la prutesta
e i tratùr d’Carvè che i fòn la festa
e ben ch’i vòn… an sta sità
con ticc i bog cu j’è ans el strà.
J’andreisa… e la sareisa ‘na roba bèla
cu j’amnisa turna Matarèla:
el President, andònda ch’el va
u trova sémper titt ben rangià,
bel e pulid, c’mé ‘na specchiéra
e an gir j’è gnònc ‘na lingéra…
e ‘nlùra al pensa: “La gent l’è sema
sla dis che an Italia j’è di prublema”.
Matarèla chi a l’uma vist
ma l’è nent andàcc al Crist
che a Lisòndria, fra ticc i Riòn
u dis d’esi cul pi bon.
Epira ‘l President l’è andàcc vea
sensa pasè da là d’la feruvea
e al Crist se i voru ‘n Autorità
is devu cuntentè, um sà:
‘na vota la Lega l’à purtà Salvini
… adès l’è mej ch’is tenu strenc Barosini.
Gianni Barosini adès al fa ‘l Vice
dop u rimpast, così si dice
e a giuntèji a l’è stacia la povra Barrera
che an pulitica l’auriva fè carriera
e Berrone cui piasiva ai cumerciònt,
ma l’à duvì mulè sensa pensèj tònt.
Abonante l’à pià la decisiòn
perché a decidi i son i padròn
e lū l’è u Sindic, l’Autorità
che pì che ticc al c’mònda an sta Sità.
Me al sciar sémper col capè an testa
ònche sl’è nent u dì d’la festa:
per fè reclam ai lisandrén
al va an gir col Bursalén.
Al fa propi ‘na bèla pubblicità
per ūn vanto d’la nostra Sità,
ma al pudrisa fè ‘ncùra d’ mej:
caro Giorgio, at la digh mej,
u sareisa ‘n bèl afè
se dai lisandrén t’at feisi nasè,
perché t’prufimi… volentieri
‘d Felce Azzurra d’la Paglieri!
Ma visti al tònti dificultà
che a l’à el Prim Sitadén ‘d sta Sità
e cunsideràja la gent c’la prutesta…
Ua, Giorgio, l’è mei che t’at biti an testa
magari d’noc, ma ònche dau dì,
ūn bel casco dl’AGV.
Ma fra tònti grami quistiòn
cuccos d’bel u j’è dabòn:
la ruota panoramica, che bléssa
per vighi Lisòndria da l’autéssa
da ‘ndònda ch’us pudiva cuntrulè
la gent c’la stava beata a cà soua a beivi ‘l cafè.
E magari da là ansima i pulisiòt
i cuntrulavu mej cui fanciòt
che ant’i giardén i son sémper an voga
a dèji andrenta con la droga.
Me a l’ò nenta coi fanciòt,
ònsi: ai voi ben a cui giuvnòt
che i portu ‘n pò d’vitalità
ant la nostra cara, bèla Sità
che… se t’uardi ant’ogni cantòn
j’òn quasi ticc l’età d’la pensiòn.
Basta dì che tra Burmia e Tani
ormai Gelindo a l’à sent’ani,
che ‘l cantònt tra i pi bòn
u n’jà utatantasing: a l’è Rangòn,
e che la roba pi muderna e sopraffina
l’è al Museo ‘d ‘na vòta d’la Gambarina
con la Maestra Elena che ul fa andè
smentiòndsi che, ònche le, ‘d ‘na certa età a l’è:
la fa ben, antònt an mes ai toc ‘d ’na vòta
la po sentsi sémper… ‘na giuvnòta!
I son vègg ònche i prevost
che i disu Méssa an set o ot post:
Don Guido Ottria l’è al Decano,
al fa titt sensa ‘l sacrestano,
l’à pì ‘d sent’ani e a titt us presta
um dà l’ostia, ma um mòngia an testa.
Ogni dì me a les ans u giurnàl
che ormai u noster uspidàl
u rispèta pì gnònc in orario,
ma l’è amnì universitario.
Al vo di che ant i reparti coi Dutur
i giru fina i Prufesur:
ūn me amis l’è stàcc ricuverà,
perché drucònda j’os u s’è sc-iapà;
quòndi c’la savi d’l’inuvasiòn
al cherdiva che i feisu l’interugasiòn:
l’è rivà per chirèsi, cl’era titt rut,
ma l’ava pòura che i deisu al vut.
Sperùma che con tūtti ‘s nuvità
la posa migliurè la Sanità
e che per la catarata o ater dani
us deva nent spiciè doi o trei ani.
E ‘m ven da reji che l’Asesùr
che u dev pensè ai me dulùr
cl’è là an Region grassie a cucadén,
ma anche ai vut d’i lisandrén…
ecco, um ven da reji che per fem chirè
ant jen d’Casà um tuca sperè.
Con la Sanità ormai l’è batàja
ogni dì j’è cucadén cu taja…
taja j’infermé, taja u Specialista,
taja posti letto e chi c’ut chira la vista,
taja i Primari, taja ònche le oss,
taia dapartit, ma me a digh, se a pos,
che l’ūnica roba da taiè per dabòn
i son cui cavì del Dutùr Macòn!
E acsé a suma rivà a la fén
e ‘nlura a voi dì a ticc i lisandrén
che ònche se a suma al piòn d’i babi…
e ben, me car amiz: voi fè sémper ch’i ’n’a j’abi!